فریادهای شادمانه ناشی از فوران چاه ، بوی نفت و صدای موتور هواپیما ، اتفاقات همزمانی بودند که برای مردم منطقه “یمهه” مسجدسلیمان رخ داد.
آری، زمانی که هنوز دیدن اتومبیل یکی از شگفت انگیزترین وعجیب ترین اتفاقات محسوب می شد، باند فرودگاه “یمهه مسجدسلیمان” ( شهر اولین ها ) بعنوان نخستین باند فرودگاه در ایران در سال 1305 احداث گردید.
این باند جولانگاه نشست و برخاست هواپیماهای متعلق به “شرکت ملی نفت ایران” بود. بدنبال آن ، با ساختن فرودگاههای “کوت عبدالله اهواز” و “فرودگاه آبادان” تاریخ این مناطق رقم زده شد و فرود آمدن چرخهای هواپیماها ، پروازهای سالم و پرخاطره ای را بر زمین سفت و محکم این فرودگاهها از خود برجای نهاده و مردم منطقه با هلهله وشادمانی های همیشگی نظاره گر نشست و برخاست آنها  بوده اند.
این نقطه شروع پرعظمت ، بعنوان سرآغاز صنعت هواپیمایی درایران برای همیشه ثبت گردید و آسمان ایران جولانگاه پرندگان آهنین متعلق به ” شرکت ملی نفت ” بود که لقب ” شاهین آسمان” را برای خود اخذ نموده بودند.
پس از گذشت 22 سال که تنها صدای موتور هواپیماهای شرکت ملی نفت ، سکوت آسمان را می شکست ونغمه و ولوله  پرندگان بر شاخه های درختان را تحت الشعاع قرار می داد ، شرکتهایی چون هواپیمایی هما، نیروی هوایی و پست توانستند آهسته آهسته در مسیر هوایی ایران فعالیت خود را آغاز نمایند. شرکت “ایر سرویسز” یا “خدمات هوایی” با مدیریت مناطق نفتخیز، مسئولیت اداره وهماهنگی کلیه پروازهای نفت را تاقبل از انقلاب اسلامی با هواپیماهای “فرند شیب ” و ” تویین آتر” توسط خلبانان هلندی و کانادایی عهده دار بود.
با شروع انقلاب اسلامی کلیه خلبانان خارجی ، کشور را ترک و تمامی پروازها لغو و راکد ماند.
برای تغییر شرایط و بمنظور راه اندازی مجدد پروازهای نفت، در سال 1359 زنده یاد مرحوم بزرگ مرد “علی خضیر” بعنوان رییس خدمات هوایی نفت در آبادان، با درایت و هوشمندی و سعی وافر، با همیاری وهمکاری سایر مسئولین متعهد اقدام به راه انداری هواپیمای فوکر 27 نمودند.
با برنامه ریزی و پیگیریهای مستمر، یکی از خلبانان ” تاکسی سرویسز” (شرکت هواپیمایی آسمان کنونی) بنام آقای ” گریکوریان ، پس از اخذ مجوز از سازمان هواپیمایی کشوری ، بعنوان خلبان یکم  و جناب آقای خلبان ” نیازی ” که در خارج از کشور آموزش دیده بودند  ، بعنوان کمک خلبان پروازها را شروع نموده و قلب منجمد شده خدمات هوایی مجددا شروع به تپیدن نمود و این سرآغاز یک نقطه عطف بزرگ در تاریخ اتفاقات شرکت بوده است.
صدای چرخش ملخ ها و موتور هواپیما، امید و شور وشوق برای ادامه کار وبهره برداری لازم را در وجود کارکنان متعهد برانگیخت.
کارکنان اقماری در جزایر جنوبی کشورمان ، صدای پرواز هواپیماها را زیباترین  ناقوس برای پرواز به سوی خانه و خانواده می دانستند.
جنگ تحمیلی آغاز شد. بدلیل محاصره آبادان، بمنظور نگهداری وحفاظت از تجهیزات و ادوات هواپیماها ، در برنامه ای حماسی گونه و با تهور و جان گذشتگی ، کارکنان اقدام به انتقال موارد اشاره شده به فرودگاه امیدیه نمودند.
متاسفانه بر اثر بمباران صورت گرفته ، یکی از هواپیماها از بین رفت.
یک فروند دیگر نیز بر اثر اصابت ترکشهای فراوان ، مواجه با آسیب های شدید و عمیق گردید.  علیرغم تمام تلاش و بازسازی های انجام شده توسط کارکنان سخت کوش و ساعی ، دیگر قابل استفاده نگردید.
یک فروند هواپیمای فرند شیب نیز به دنبال حادثه هواپیما ربایی غافلگیر کننده ، در فرودگاه بصره بر زمین نشست و دیگر این هواپیما بازپس داده نشد.
پس از شکست محاصره آبادان ، یک فروند هواپیمای صدمه دیده به فرودگاه اهواز انتقال داده شد، لیکن بدلیل عدم استفاده و عدم کاربری ، به موزه نفت واقع آبادان هدیه گردید.
درطول سالهای دفاع مقدس ، فردوگاه اهواز، نقش ستاد تخلیه جنگ را داشت و تنها دفتر فعال در فرودگاه فوق ، دفتر شرکت نفت بود، کارکنان متعهد و غیور در کنار کلیه نیروهای نظامی و ارتش ، جان برکف در سنگری از عشق و حماسه، حضورخود را دلاورانه به اثبات رسانیدند.
در مناطق جنگی مانند: آغاجاری، خارگ، سیری، لاوان و… تنها و تنها هواپیماهای نفت پرواز داشته و فرودگاه دزفول محل و مختص هواپیماهای جنگی و شکاری بود. تردد پروازهای هواپیماهای نفت برفراز آسمان مناطق جنگ زده، نور امیدی بر دل کارکنان و مردم منطقه و بخشیدن حس مراقبت وامنیت زیباترین وبی نظیرترین رفتاری بود که توسط خلبانان و سایر کادر پروازی صورت می پذیرفت. هواپیماهای شرکت 24 هزار ساعت پرواز را درشرایط سخت جنگی و شرایط قرمز درافتخارات خود ثبت نموده و کارکنان سخت کوش و باغیرت واحدهای عملیات پرواز، مهندسی و تعمیرات ، تدارکات ، بازرگانی و… با جانفشانی وبصورت شبانه روزی در کنار مردم و برای حفاظت از مرز و بوم تلاش بی بدیل خود را به خرج میدادند.
پروازهای زمان جنگ بسیار دشوارو بدلیل نداشتن چراغ در باندهای فرودگاهها (بدلیل وضعیت قرمز و خاموشی) پروازهای پرخطر بوده و در ارتفاع پایین صورت میگرفت و خلبانان با شعله آتش و یا نور چراغ ماشین برای فرود بر باند هدایت می گردیدند.
در سالهای جنگ ، بدلیل بمباران کارخانه برق و تعطیلی نانواییهای خارک ، آذوقه ساکنان  منطقه (اعم از نان وموادغذایی وسایر مایحتاج) توسط کادر پرواز (این قهرمانان گمنام) با پروازهای روزانه به دست مردم رسانده میشد.
آنان با تعهد تمام نقش ” سربازان دلیر هوایی ” را حماسه وار در تاریخ سرزمینمان ایفا نمودند.
“آمبولانس هوایی” نام دیگر هواپیمای ” تویین آتر” شرکت بوده که در طول جنگ به کرات و روزمره ، به سان مادری دلسوز و فداکار، برای نجات جان مجروحین و جابجایی شهدا، با فعالیت خستگی ناپذیر کادر پروازی و دیگرکارکنان از پا نمی ایستاد.
از افتخارات قابل تاکید شرکت ، دریافت عنوان ایمن ترین شرکت هواپیمایی خاورمیانه بوده که با بالا بودن ضریب امنیت و هیچ گونه سانحه هوایی یا مسافری به ثبت رسیده است. افتخاری که درسایه تلاش، ایثار و فداکاری و جان باختگی کلیه کارکنان شرکت بدست آورده شد.
این شرکت افتخار انجام پروازهای برون مرزی به : ارمنستان، بغداد، نجف ، تاشکند و دبی را نیزداشته است.
پرواز در آسمان فرودگاهها وایستگاهای متعدد بمانند : تهران، اصفهان ، شیراز، یزد، رامسر، رشت ، بندرعباس ، سیری ، لاوان ،  خارک ، دزفول، کرمانشاه ، تبریز و… رد پای زیبای هواپیماهای نفت را در خود دارد.
– انجام فعالیت های اداری
– اجرای برنامه های آموزشی مستمر بمنظور تعلیم معلم خلبان ، خلبان ، کمک خلبان در داخل و اعزام به دوره های آموزشی سیمولاتور
– دوره های آموزشی مربوط به مهمانداران
– انجام فعالیتهای آموزشی در بخشهای مهندسی وتعمیرات ، بازرگانی ، تدارکات و …
– تعمیرات و نگهداری هواپیماها، بازرسی و انجام چک های دوره ای
– ارایه خدمات مهندسی و تعمیرات به سایر ایرلاین های کشور بمانند : کیش ایر، آریا، تفتان و …
– ساخت آشیانه هواپیما در فرودگاه اهواز
– تکمیل و تهیه وخرید و تعمیر و مرمت تجهیزات و ادوات فرودگاهی اعم از اتوبوس وگراند پاور و…
گوشه ایی از فعالیت های مستمر و برنامه ریزی شده شرکت می باشد .
عنوان این شرکت در فرایند تاریخی خود، بدلیل تغییرات مدیریتی و مالی و سرمایه گذاری، در سالهای مختلف از “خدمات هوایی”  به  شرکت “حمل ونقل هوایی” و سپس  “شرکت هواپیمای نفت-ایران” و از سال 1395 به ” شرکت هواپیمایی کارون”  تغییر نام یافته و از سال 1398 به بخش خصوصی واگذار گردید.
در حال حاضرشرکت هواپیمایی کارون دارای: 5 فروند هواپیمای فوکر 50 با ظرفیت 50 مسافر، 5 فروند هواپیمای فوکر 100 با ظرفیت 100 مسافر می باشد.
این شرکت با استفاده از مدیریت کارآمد وبا استفاده از کارکنان غیور و توانمند خود، بدنبال اهداف کوتاه و بلند مدت خود ، بمنظور توسعه و گسترش ناوگان، مبادرت به انجام اقدامات متعدد در عرصه های مختلف نموده  و بروز رسانی خود را با همتایی بی بدیل با صنعت هوانوردی جهان ، تعقیب و مد نظر دارد.
وجود شرکت هواپیمایی کارون درمرکز استان خوزستان یکی از منابع و ذخایر ارزنده استان بوده که موجبات دلگرمی و ایجاد فعالیت کارو تلاش برای مردم زحمتکش و آسیب دیده این سرزمین می باشد.